Onlangs in Bern, terwijl we – nog vermoeid van het dronken hazenslaapje in de nachttrein – op zoek waren naar een tentje waar je buiten een kop koffie kon drinken en een klein hapje kon eten, viel mijn oog op een flyer van een nieuw te vestigen eetgelegenheid die artsen, diëtisten en lijnenden het zweet zou doen uitbreken. ‘Fatnhappy’. Een vreemde eend in de bijt van moderne vermageringsfilosofieën en slow-foodrestaurants. Mensen met grote trek kunnen er kolossale porties vlees en friet naar binnen werken. Op mijn vraag aan de ober wat dit moest voorstellen, wist hij te melden dat zijn uitspanning – en zo voelde het terrasje in de Bernse straat ook echt aan – op korte termijn zou overgaan in een vrolijk restaurant voor mensen met een reusachtige honger.
Ik kreeg er honger van en vroeg naar de kaart. Behalve koffie, thee en ovomaltine kon er, opmerkelijk genoeg, niets worden besteld…
Room 2 Move 